انشا درباره آسمان شب { ۱۰ انشای ادبی مناسب تمامی پایه‌ها }

انشا درباره آسمان شب در تک متن قرار داده شده است. آسمان شب، با وجود ستارگان درخشان و ماه نورانی‌اش، منظره‌ای است که حس آرامش، کنجکاوی و شگفتی را در انسان برمی‌انگیزد. این آسمان، نمادی از رمز و رازها و عظمت جهان است و نگاه به آن، ما را به تفکر در مورد بزرگی هستی و شگفتی‌های آن دعوت می‌کند.

انشای کوتاه درباره آسمان شب

متن :

مقدمه: همان طور که همه می دانیم ما چهار فصل داریم که آسمان شب در هر فصل زیبای خاصی دارد. زیبایی بکر و نابی که تنها با دیدن آن عظمت خلقت خداوند به ما یادآوری می شود و ما تنها در مقابل این شگفتی می توانیم زیر لب شکر بگوییم.

تنه انشا: شب یعنی فرورفتن دنیا و زمین در هاله ایی از سیاهی و ظلمات. اما سیاهی که نه ترسی دارد و نه وحشتی. بلکه ماهی زیبا و درخشان همراه با نور ستاره های چشمک زن دارد که گویی در آسمان در حال رقص و بالا و پایین پریدن هستند. شب لحظاتی است که دنیا و آدم ساعاتی را در آرامش و استراحت به سر می برند تا فردا و با روشنایی روز دوباره زندگی را از سر شروع کنند و به حیات خود ادامه دهند آسمان شب در بهار همراه با نسیم که صورت آدمی را نوازش می دهد و با عطر خوش بهاری مشام ما را قلقلک می دهد یا آسمان شب در تابستان با خنکای دلپذیر شبانگاهیش و یا آسمان شب در پاییز و نم نم باران و ستاره گانی که برای نمایش خود از یکدیگر سبقت می گیرند و یا آسمان شب در زمستان زیر ابرهای سیاه و گلوله های برف سفیدی که برروی زمین می نشیند و ستاره ها را در زیر خود پنهان کرده اند. این ها همه و همه به طور جداگانه نعمت های بی کران خداوند هستند که تنها گوشه ایی از این عظمت را به نمایش می گذارند.

نتیجه گیری: به هر جای جهان، به هر نقطه ی دنیا نگاه کنیم ، بزرگی خالق را با سلول سلول بدن لمس می کنیم.

انشا درباره آسمان شب به شیوه عینی و توصیفی

شب به خاطر تاریکی آن را اسرار آمیز جلوه می‌دهد ولی با وجود سیاهی و تاریکی زیبایی‌های خاص خود را دارد. یکی از زیبایی‌های شب، آسمان شب است.

آسمان شب بر خلاف روز که آبی است، تیره و تار است، چون دلیل رنگ آبی آسمان در روز بازتاباندن نور خورشید توسط جو زمین است. اما در شب نور خورشید به آسمان نمی‌رسد تا آسمان به رنگ آبی به چشم زمینیان به نظر برسد و تقریبا همان رنگ واقعی خودش را می‌بینیم.

ماه مهم‌ترین جزء در آسمان شب است. ماه تنها قمر سیاره زمین است که با بازتاباندن نور خورشید شب‌های زمین را روشن می‌سازد. دریانوردان و مسافران در قدیم از جایگاه ماه در آسمان برای جهت‌یابی استفاده می‌کردند. همچنین چرخش منظم ماه در ایجاد تقویم قمری نقش اساسی داشته است. چون ماه گاهی قرص کامل است، گاهی هلالی است و گاهی هم اصلاً در آسمان پیدا نیست.

ستارگان دومین جزء مهم آسمان شب هستند. ستارگان انواع و اندازه‌های مختلف دارند و علاوه بر خصوصیات خودشان، فاصله آنها با زمین تعیین کننده بزرگ و کوچکی آنها در چشم ما و میزان نوری است که از آنها به چشم ما می‌رسد. این خصوصیات باعث شکل‌گیری علم نجوم و هیئت شده است. نجوم یا اخترشناسی از روزگاران اولیه وجود داشته و در اتفاقات و وقایع مختلف (علمی یا خرافی) از آن استفاده می‌شده است. با پیشرفت دستگاه‌های ستاره‌شناسی این علم پیشرفت زیادی کرده است و همچنان در زندگی انسان کاربرد دارد.

جزء دیگر آسمان شب که البته برخی مواقع دیده می‌شود شهاب است. اجسامی سنگین متشکل از فلزات و سنگ در فضا وجود دارند که به آنها شهاب‌واره می‌گویند. شهاب‌واره‌ها اگر از جو زمین عبور کنند و وارد اتمسفر شوند، شهاب‌سنگ نام می‌گیرند که وزن و اندازه‌های مختلفی دارند. تعدادی از آنها بسیار ریز و گرد و غبار به زمین می‌رسند اما برخی شهاب‌های بزرگ هم به زمین می‌رسند. بعضی از آنها باعث ایجاد حفره در سطح زمین می‌شوند.

جزئی از آسمان شب که همانند پرده‌ای در جلوی چشم است، ابرها هستند. شب‌های ابری دیدن اجزای حقیقی آسمان شب یعنی ماه و ستارگان مشکل است و موقع مناسبی برای کار رصدگران و منجم‌ها نیست. البته ماه از پشت ابرهای رقیق هم خود را نشان می‌دهد.

شناخت آسمان شب و مطالعه در مورد آن علم ما را زیاد و با قدرت خدا و آفرینش او آشنایمان می‌کند.

مطلب مشابه: اشعار زیبا با موضوع آسمان {نمادی از آرامش، امید، عشق و بی‌کرانگی}

انشای ادبی درباره آسمان شب

آسمان شب محل پرواز خیالات شاعرانه است. می‌توان به آسمان نگاه کرد و زیبایی‌های فراوانی را مشاهده نمود. شاید اگر خوب نگاه کنیم، چیزهایی را ببینیم که دیگران نمی‌بینند. مثلاً یک مجلس عروسی!

از صبح که خورشید طلوع می‌کند تا شب از این سو تا آن سوی آسمان را زیر پا می‌گذارد، انگار دنبال کسی یا چیزی می‌گردد. شب که می‌شود، خورشید چهره در نقاب می‌کشد، آنگاه ماه و ستارگان روی دلاویز خویش را آشکار می‌سازند.

با آمدن ماه گویا در آسمان جشن عروسی برپا می‌شود. یک عروسی باشکوه که عروس آن و مهمان‌ها یکی یکی خود را به آسمان می‌رسانند. عروس این طرف و آن طرف دامن می‌کشد و با لبخند خود به مهمان‌ها خوشامد می‌گوید.

تالار عروسی «آسمان شب» نام دارد و ماه از سر شب تا پایان میان آن می‌درخشد و این تالار را روشنی و جلا می‌بخشد.

ستارگان ریز و درشت چون زیبارویانی هستند که گرداگرد این عروس به شادی و پایکوبی می‌پردازند. گاهی نیز شهاب‌سنگی هوس رقصیدن می‌کند و تند و سریع از این طرف تالار به آن طرف حرکت می‌کند و رقص زیبا و منحصر به فرد از خود به نمایش می‌گذارد. رقصی آنچنان زیبا که زمینیان برای دیدن آن صف می‌کشند.

صحنه عروسی مخملی آراسته است. مخملی که با دستانی هنرمند پولک دوزی شده؛ آن چنان لطیف که هر زمینی دوست دارد بر آن دست بکشد؛ آن چنان نرم که پاهای ظریف و زیبای عروس را رنجور نسازد.

اما عروس زیبا از چیزی دلخور است و آن این است که خانم ماه منتظر آقای داماد یعنی خورشید است. نه اینکه خورشید او را فراموش کرده باشد، خورشید هم دنبال عروس می‌گردد اما تا می‌آید خود را برساند، ماه به جستجوی او رفته است. و سالهاست این چرخه تکرار می‌شود.

گاهی باید با نگاهی دیگرگون به آسمان شب بنگریم و از این زیبایی بی‌نظیر استفاده نماییم، دیدن یک عروسی بی‌نظیر که در آن عروس دل‌نگران دیدار داماد است، واقعاً تماشایی است.

انشای علمی و ادبی درباره آسمان شب

آنچه آسمان شب را زیبا می‌کند، ستاره‌ها هستند. ستاره‌ها نقش بسیار زیادی در زندگی انسان و در ادبیات فارسی داشته‌اند.

ستارگان اسامی و انواع مختلف دارند. یکی از ستارگان مشهور «ستاره سهیل» است که در ادبیات و فرهنگ عامه حضور پررنگ دارد. «سهیل» مهم‌ترین ستاره درخشان آسمان شب است. گرچه سهیل پس از شباهنگ دومین ستاره پرنور آسمان شب است اما معروفیت آن از شباهنگ بیشتر است چراکه در مدارهای شمالی قابل دیدن نیست. سنایی غزنوی در مصراع «در دیار تو نتابد آسمان هرگز سهیل» به این نکته اشاره می‌کند.

برای دیدن سهیل باید به مناطق با عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر سفر کرد. به همین دلیل در زبان فارسی عبارت «ستاره سهیل» به صورت ضرب المثل برای فرد کم پیدا درآمده است.

روشنایی سهیل را ده هزار برابر خورشید تخمین زده‌اند و این روشنایی باعث نمادین شدن این ستاره در اشعار شاعران شده است، فردوسی از این ستاره در استعاره رخساره زیبا بهره برده است:

ز سر تا به پایش گُل است و سمن

به سرو سهی بر سهیل یمن

یکی دیگر از ستارگان مشهور البته در نزد قدما «عیوق» است. عیوق علاوه بر آنکه جزو ستارگان درخشان است، البته نه به درخشندگی سهیل، خصوصیت مشخصه آن ارتفاع بالا در آسمان شب است و در ادبیات کنایه از دوری مسافت است. سعدی در شعری می‌گوید:

چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب

مهرم به جان رسید و به عیوق بر شدم

سعدی رسیدن مهر و محبت به دل و جانش را باعث بلندمرتبه شدن خویش می‌داند.

منجمان صور فلکی و خوشه‌های مختلف را در آسمان تشخیص داده و این ستارگان را با توجه به شکل ظاهری آنها نامگذاری کرده‌اند؛ «خوشه پروین» از این جمله است. خوشه پروین از ۲۰۰ ستاره تشکیل شده که آرایش خاصی به خود گرفته‌اند؛ البته از میان ستارگان خوشه پروین هفت ستاره از بقیه پرنورتر و عامل شناسایی این خوشه هستند. خوشه پروین در ادبیات از ارزشمندی حکایت دارد. حافظ در بیتی می‌گوید:

آسمان گو مفروش این عظمت کاندر عشق

خرمن مه به جوی خوشه پروین به دو جو

منظور حافظ بالا بردن ارزش و مقام عشق در برابر خوشه‌ای از‌ ستارگان است که مظهر عظمت آسمان شب شناخته می‌شوند.

دستگاه‌های نجومی همانند «اسطرلاب» از موضوعات مرتبط با آسمان شب هستند. اسطرلاب صفحه دایره فلزی است که برای مطالعات و محاسبات نجومی مثل پیدا کردن ارتفاع و زاویه آفتاب، محل ستارگان و سیارات و… در تمام مدت شبانه روز و فصل‌های مختلف سال استفاده می‌شود. مولانا در یکی از شعرهای خود به این وسیله اشاره می‌کند:

علت عاشق ز علت‌ها جداست

عشق اسطرلاب اسرار خداست

یعنی عشق تنها وسیله‌ای است که توسط آن می‌توان به اسرار خداوند پی برد. مولانا در این تشبیه، جایگاه عشق را در پی بردن به اسرار خدا، همانند جایگاه اسطرلاب برای پی بردن به اسرار آسمان‌ها و علم ستاره‌شناسی می‌داند.

ستاره‌های بی‌شماری در آسمان شب وجود دارند که آشنا شدن با آنها به ما کمک می‌کند به درک بهتری از شعر و ادبیات کهن دست پیدا کنیم.

انشای توصیفی درباره آسمان شب

هر شب به آسمان نگاه می کنم تا حتی یک شب هم زیبایی های آسمان را از دست ندهم، زیرا که آسمان رازهای زیادی دارد که آن ها را در دل پنهان کرده و من مشتاق کشف این رازها هستم، هر شب منتظرم تا چیز جدیدی و شکل جدیدی از آسمان را کشف کنم.

و شب های مهتابی، شب هایی که ماه کامل است، آسمان زیباتر از همیشه است که من تماشا کردن آن را بسیار دوست دارم.

ماه مانند یک گوی نورانی در وسط آسمان قرار گرفته و همه جا را روشن کرده است و ستاره های کوچکی که اطراف آن سوسو می زنند انگار پولک های درخشان لباس سیاهی هستند که آسمان برای مهمانی شب به تن کرده است.

شب های مهتابی، ماه کامل تر و زیباتر از قبل خود نمایی می کند و زیبایی اش را به رخ همگان می کشد، و این زیبایی تاثیر گذار است که باعث می شود زیبایی زیبا رویان را به ماه تشبیه کنیم.

هرزگاهی ابری پدید می آید و لحظه ای مهتاب پشت آن پنهان می شود ولی زمانی نمی گذرد که دوباره از پشت ابر بیرون می آید و روشنایی اش را نثار زمین می کند.

صدای شهر، صدای عبور ماشین ها از خیابان ها همه جا پیچیده و با صدای طبیعت هماهنگ شده، قدم که می زنی هر لحظه ممکن است ساختمان های بلند جلوی دیدگانت را بگیرند و ماه را از نظر پنهان کنند، اما اوست که استوار و زیبا بر جای خود ایستاده و باز نمایان می شود.

اگر این جا روستا بود در این شب زیبا و مهتابی به جای صدای ماشین ها و هیاهوی شهر، صدای جیرجیرک ها و پرندگان شنیده می شد و من انسانی بودم ساده و بی ریا از جنس مردمان روستاها که شب را در طبیعت قدم می زد، چه زیباتر می شد اگر این طور بود.

انشای کوتاه درباره آسمان شب

اولین چیزی که با گفتن آسمان شب به ذهن ما می رسد سکوت و آرامش شب و لحظات دلنشین در زر سقف بلند آسمان با نور کم مهتاب و ستارگان درخشان که هر کدام با نگاه کردن  به آنها به ما چشمک می زنند و لب ما را به لبخند وادار می کند اما اسمان شب در روزهای مختلف سال متفاوت است .

بعضی از شب ها آسمان ابری و بدون نور ستارگان است و گاهی همراه با مه و گاهی با ابرهای سیاه و بارانی که رعد و برق دارد و شب ها را دل گیر می کند اما بعضی از شب هایش همچون رویایی در ذهن ما مهتابی و زیبا و سکوت و آرامش آن …

در روز های تابستانی همراه با خانواده ام در زیر پشه بند می خوابیم و تا لحظه ای که بخوابیم به آسمان و ستارگان نگاه می کردم و با سکوت و آرامش شب چشمهایم را می بستم و به خواب عمیق همراه با رویای ستاره های دنباله دار شب را به صبح می رساندم و من عاشق آسمان شب هستم.

انشای زیبای درباره آسمان شب

مقدمه

آسمان شب یکی از زیباترین و شگفت‌انگیزترین هدایای طبیعت است که هر شب، با پرده‌ای از تاریکی و الماس‌های درخشان ستارگان، تابلویی بی‌نظیر را به نمایش می‌گذارد. هر بار که به این آسمان نگاه می‌کنیم، حس آرامش و حیرت وجودمان را فرا می‌گیرد و احساس می‌کنیم وارد دنیایی دیگر شده‌ایم؛ دنیایی پر از راز و شگفتی‌های بی‌پایان.

بدنه

هنگامی که خورشید غروب می‌کند و آسمان به رنگ‌های خاکستری و سیاه درمی‌آید، دریچه‌ای جدید روبروی ما باز می‌شود. ستارگان کوچک و درخشان، مانند نقاط نورانی در پارچه‌ای تیره و بی‌کران، منظره‌ای جادویی خلق می‌کنند. ماه، با نور نقره‌ای و ملایمش، مانند چراغی در آسمان می‌درخشد و هر شب چهره‌ای متفاوت به آن می‌بخشد، از هلال باریک تا قرص کامل و زیبا. گهگاه، شهاب‌سنگ‌های درخشانی از میان ستارگان عبور می‌کنند و خطوطی نورانی در آسمان رسم می‌کنند و ناپدید می‌شوند. دیدن این لحظات کوتاه اما شگفت‌انگیز، هیجان و شادی خاصی را به همراه دارد. علاوه بر زیبایی بصری، آسمان شب سرشار از دانش و رازهای ناشناخته است؛ دانشمندان با مطالعه آن، اطلاعات زیادی درباره فضا، ستارگان و کهکشان‌ها به دست می‌آورند.

نتیجه‌گیری

در نهایت، آسمان شب چیزی فراتر از یک منظره طبیعی زیباست. این آسمان، نمادی از آرامش، بزرگی، و رازهای ناگشوده جهان است. نگاه به آن، ذهن را به سمت تخیل و کنجکاوی سوق می‌دهد و ما را به تفکر در مورد عظمت و رمزآلود بودن جهان دعوت می‌کند. آسمان شب، به ما حس کنجکاوی، آرامش و پیوندی عمیق با جهان بزرگ‌تر می‌دهد.

انشا درباره آسمان شب کلاس هفتم

مقدمه:

آسمان شب یکی از زیباترین و شگفت‌انگیزترین پدیده‌هایی است که همیشه من را به خود جذب می‌کند. هر بار که به آسمان شب نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که وارد دنیای دیگری شده‌ام؛ دنیایی پر از اسرار و زیبایی‌های بی‌پایان. از نظر من، آسمان شب نه تنها یک منظره زیبا و آرامش‌بخش است، بلکه پر از رمز و رازهایی است که ما هنوز بسیاری از آن‌ها را نمی‌دانیم.

بدنه:

وقتی به آسمان شب نگاه می‌کنم، اولین چیزی که توجه‌ام را جلب می‌کند، ستارگان درخشان آن است. این نقاط نورانی که در دل تاریکی می‌درخشند، حس آرامش عمیقی به من می‌دهند. به نظرم، ستارگان مانند چراغ‌های کوچکی هستند که مسیر زندگی‌مان را روشن می‌کنند. هر ستاره‌ای برایم یک داستان دارد؛ داستانی از گذشته‌های دور که شاید هزاران سال نوری با ما فاصله داشته باشد. تصور اینکه نوری که امشب می‌بینم، ممکن است از ستاره‌ای باشد که دیگر وجود ندارد، همیشه ذهنم را پر از سوال می‌کند.

ماه یکی از بخش‌های جذاب آسمان شب است. این جرم زیبا و بزرگ که در آسمان می‌درخشد، در هر شب شکل و ظاهر متفاوتی دارد. گاهی هلال نازکی است که به آرامی نور می‌دهد و گاهی به صورت کامل و پرنور در آسمان ظاهر می‌شود. من وقتی به ماه کامل نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که جهان به نوعی در حال استراحت است و همه چیز به سمت آرامش می‌رود. نور نقره‌ای ماه بر زمین، مناظر شبانه را به طرز جادویی تغییر می‌دهد و حس عجیبی از زیبایی و سکوت به من می‌دهد.

یکی از چیزهایی که در آسمان شب دوست دارم، سکوت و آرامش آن است. وقتی همه‌جا در خواب فرو رفته و صداهای روزمره از بین رفته‌اند، آسمان شب فضایی خاص و آرام را به من می‌بخشد. در این لحظات، فکرهای من آزادانه پرواز می‌کنند و می‌توانم درباره زندگی، آینده و حتی رازهای کیهان فکر کنم. این سکوت، فضایی برای تأمل و آرامش درونی به من می‌دهد.

آسمان شب همیشه به من حس عظمت و کوچکی در برابر جهان می‌دهد. وقتی به این فضای بی‌پایان نگاه می‌کنم، می‌فهمم که چقدر زندگی ما انسان‌ها در مقایسه با عظمت کیهان کوچک است. این احساس هم شگفت‌انگیز است و هم تأمل‌برانگیز. به من یادآوری می‌کند که دنیا بزرگ‌تر از مشکلات روزمره ماست و ما تنها بخشی از این جهان بزرگ هستیم.

نتیجه‌گیری:

در نهایت، آسمان شب برای من چیزی بیشتر از یک منظره طبیعی است. این آسمان پرستاره و آرامش‌بخش به من حس کنجکاوی، آرامش و پیوند با جهان بزرگ‌تر می‌دهد. هر بار که به آن نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که می‌توانم بیشتر درباره خودم و دنیا فکر کنم. آسمان شب، نمادی از بی‌نهایت است و همیشه در من احساسی از حیرت و زیبایی به‌وجود می‌آورد.

مطلب مشابه: متن در مورد آرامش شب ( متن های احساسی و قشنگ شب و آرامش )

انشای آسمان شب برای پایه ششم

مقدمه:

آسمان شب یکی از زیباترین و شگفت‌انگیزترین پدیده‌هایی است که طبیعت به ما هدیه داده است. هر بار که به آسمان شب نگاه می‌کنم، حس آرامش و حیرت درونم موج می‌زند. از دید من، آسمان شب مانند یک پرده وسیع است که با ستارگان نورانی تزئین شده و به ما یادآوری می‌کند که جهان چقدر بزرگ و اسرارآمیز است.

بدنه:

وقتی در یک شب صاف و بدون ابر به آسمان نگاه می‌کنم، اولین چیزی که توجهم را جلب می‌کند، درخشش ستارگان است. هر ستاره با نوری کم‌سو یا پرنور در آسمان می‌درخشد و به نظر می‌رسد که همگی دست در دست یکدیگر داده‌اند تا این پرده وسیع آسمانی را زیباتر کنند. گاهی اوقات فکر می‌کنم که هر ستاره داستانی خاص از گذشته‌های دور با خود دارد؛ داستان‌هایی از زمان‌هایی که جهان تازه شکل گرفته بود و ما انسان‌ها هنوز قدم به زمین نگذاشته بودیم.

شب‌های تابستان، وقتی زیر آسمان پرستاره می‌نشینم، حس می‌کنم که جهان بسیار وسیع‌تر و پیچیده‌تر از آن چیزی است که در طول روز می‌بینیم. آسمان شب به من یادآوری می‌کند که ما تنها بخش کوچکی از این جهان بی‌پایان هستیم و هنوز بسیاری از رازها و سوالات درباره فضا و ستارگان وجود دارد که پاسخ‌شان را نمی‌دانیم.

اما آنچه بیشتر از همه برای من جالب است، لحظه‌هایی است که ماه درخشان در آسمان شب ظاهر می‌شود. ماه، با نوری ملایم و آرامش‌بخش خود، آسمان را به طرز خاصی زیبا می‌کند. گاهی تصور می‌کنم که ماه مانند یک دوست قدیمی است که هر شب به ما سر می‌زند و با نورش شب‌های تاریک را روشن می‌کند.

آسمان شب به من احساس آرامش می‌دهد. هر زمان که به آسمان نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که مشکلات و دغدغه‌هایم کوچک‌تر می‌شوند و به آرامی از بین می‌روند. درخشش ستارگان و سکوت شب، من را به دنیای دیگری می‌برد، جایی که فقط طبیعت و زیبایی‌های آن وجود دارند.

نتیجه گیری:

در نهایت، آسمان شب برای من نمادی از زیبایی، آرامش و رازهای کشف‌نشده جهان است. هر بار که به آن نگاه می‌کنم، بیشتر به این فکر می‌افتم که چقدر هنوز در جهان چیزهایی وجود دارد که باید کشف شوند و چقدر این جهان بزرگ و شگفت‌انگیز است. آسمان شب به من یادآوری می‌کند که هرچند ما انسان‌ها به دنبال پیشرفت و تکنولوژی هستیم، اما همیشه باید به زیبایی‌های ساده و طبیعی جهان توجه کنیم و از آن‌ها لذت ببریم.