شعر رمضان { مجموعه اشعار زیبا و معنوی درباره ماه مبارکه رمضان }

مجموعه اشعار زیبا و معنوی درباره ماه مبارکه رمضان را در تک متن قرار داده‌ایم. عبادت و روزه‌داری در ماه رمضان بخشی از هویت مسلمانان است. در جوامع اسلامی، آداب و رسوم گوناگونی همچون مهمانی‌ها و مراسم جمعی، نظافت مساجد و اماکن مذهبی، مراسم آشتی‌کنان، مراسم کلوخ‌اندازان، پخت انواع شیرینی‌ها و غذاها برای ماه رمضان شکل گرفته است.

اشعار زیبای ماه رمضان

السلام ای ماه پنهان پشت استهلال ما

ما به دنبال تو می گردیم و تو دنبال ما

ماهِ پیدا، ماه پنهان، ماه روشن، ماه گم

رؤیت این ماه یعنی نامه اعمال ما

خاصه این شب ها که ابر و باد و باران با من است

خاصه این شب ها که تعریفی ندارد حال ما

کاش در تقدیر ما باشد همه شب های قدر

کاش حَوِّل حالَنایی تر شود احوال ما

این سحرها در زلال ربّنا گم می شویم

این سحرها آسمان گم می شود در بال ما

ما به استقبال ماه از خویش تا بیرون زدیم

ماه با پای خودش آمد به استقبال ما

گوشه  چشمی به ما بنمای ای ابرو هلال

تا همه خورشید گردد روزی امسال ما

علیرضا قزوه

آمد شهر صیام، سنجق سلطان رسید

دست بدار از طعام مایده جان رسید

جان ز قطعیت برست، دست طبیعت ببست

قلب ضلالت شکست لشکر ایمان رسید

لشکر «والعادیات» دست به یغما نهاد

ز آتش «و الموریات» نفس به افغان رسید

البقره راست بود موسی عمران نمود

مرده از و زنده شد چونک به قربان رسید

روزه چون قربان ماست زندگی جان ماست

تن همه قربان کنیم جان چون به مهمان رسید

صبر چو ابریست خوش، حکمت بارد ازو

زانک چنین ماه صبر بود که قرآن رسید

مطلب مشابه: متن رمضان ماه مهمانی خدا + عکس نوشته و جملات ماه زیبای رمضان

رمضان بوی مناجات و دعا می آید

عطر تسبیح و صدای شهدا می آید

گوشه چشم من امروز سحر، تر شده است

آبرو باز به کابین گدا می آید

دیده کور به اشک سحری روشن شد

بوی پیراهن یوسف ز کجا می آید؟

کاش آماده مهمانیتان می بودم

به سر سفره کسی بی سر و پا می آید

خاطر حضرت ارباب بیا عفوم کن

که فقط بخشش و رحمت به شما می آید

هر سحر مثل محرم دل من می گیرد

باز عطر حرم کرب و بلا می آید

لب من زخم شده از عطش اما به فدات

یادم از چوب و لب و طشت طلا می آید

محسن حنیفی

عکس نوشته اشعار رمضان

روزه هنگام سوال است و دعا

پر زدن با بال همت تا خدا

شهر یک رنگی و بی آلایشی

ماه تقصیر و گنه فرسایشی

روزه یعنی نفس خود پاک کن

قلب ابلیس درونت چاک کن

راه پرواز است سوی آسمان

ماه گردیدن بسان عاشقان

امشب طلب عشق زِدلدار کنیم

شیطان رجیم را سر دار کنیم

امر فرجش اگر مهیا باشد

این ماه کنار یار افطار کنیم

ماه صیام، ماه خداوند ذوالعطی است

ماه وفور فیض و کرامات کبریاست

ماه صعود روح به اوج فضیلت است

ماه نزول مائده رحمت خداست

بر هر نفست اشاره دارد رمضان

بر عشق و عطش نظاره دارد رمضان

در ظلمت بیکرانه شبهامان

دریا دریا ستاره دارد رمضان

ماه رحمت شده پیدا لکَ لبّیک خدا

«استجابت» شده معنا لکَ لبّیک خدا

ماه ها در پی ماه رمضانت بودیم

شد روا حاجت ماها لکَ لبّیک خدا

آمد رمضان ز خواب غفلت برخیز

گل کرد سپیده سعادت، برخیز

بشکاف فلک را و چو حافظ، سرمست

طرحی دگر انداز و ز عادت برخیز

ماه برکت زِ آسمان می آید

صوت خوش قرآن و اذان می آید

تبریک به مؤمنینِ عاشق پیشه

تبریک، بهار رمضان می آید

شعرهای زیبای رمضان مبارکه

عشق آمد و کوفت بر در خانه ما

عطر رمضان ریخت به کاشانه ما

هر روز به افطار عطش خواندمان

بر سفره مهر خویش جانانه ما

محمدرضا سهرابی نژاد

ماهی که فضیلتش فزون از صد ماه

از راه رسید مثل خورشید پگاه

برخیز و بگو به پیشواز رمضان

لا حول و لا قوه الا بالله

کامران شرفشاهی

رمضان خوش آمدی من به تو عادت دارم

از تو با نغمه‌ی پرسوز شفاعت دارم

گرچه دیری است خدا رفته زیاد دل من

من به ایام خدا ولی ارادت دارم

باز امشب حق صدایم کرده است

وارد مهمان سرایم کرده است

با همه نقصی که در من بوده است

باز هم او دعوتم بنموده است

ماه رمضان شد، مى و میخانه بر افتاد

عشق و طرب و باده، به وقت سحر افتاد

افطار به می‌کرد برم پیر خرابات

گفتم که تو را روزه، به برگ و ثمر افتاد

با باده، وضو گیر که در مذهب رندان

در حضرت حق این عملت بارور افتاد

ماه رمضان آمد و تمرین صبوری

هنگام دعای سحر و رزق سحوری

برخیز که از قافله راز نمانیم

حیف است نیابیم در این جمع حضوری

دلا در روزه مهمان خدایی

طعام آسمانی را سزایی

در این مه چون در دوزخ ببندی

هزاران در ز جنت برگشایی

مولانا

روزه داران ای خوشا بر حالتان

عرشیان در حسرت اقبالتان

روزه تکلیفی برای انبیاست

در کلاس بندگی این فخر ماست

شان هر امت نباشد این مقام

مسلمین پس بر شما بادا سلام

صف به صف آید ملائک سوی تان

تا که لذت ها برند از بوی تان

اشعار زیبا درباره ماه مهمانی خدا

روزه دار و به دیگران بخوران

نه مخور روز و شب شکم بدران

با چنان خوردن و چنان آروق

کی بری رفت جان سوی عیوق

بس که شب نای و لب بجنبانی

روز مانند نای انبانی

تو شکم بوده ای از آنی سست

جان و دل باش تا که باشی چست

روده پیچ پیچ را چه کنی

ای کم از هیچ هیچ را چه کنی

تو ز کم خواری و ز کم خوابی

یا بی ار زان که دولتی یابی

اوحدی مراغه ای

روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است

آری افطار رطب در رمضان مستحب است

روز ماه رمضان زلف میفشان که فقیه

بخورد روزه خود را به گمانش که شب است

عباس صبوحی

در قد و اندازه ی امساک نیست

چرب و شیرین سفره های زندگی

دست های آسمان باور نکرد

کاسه های خالی از درماندگی

با سوالی بی جوابم کرده است:

بی عطش اظهار فضل و بندگی؟

کاش از سر می گرفتم باز هم

ختم بازی، اول بازندگی!

شاید این رسم تهیدستی نبود

چاره ی حوای بعد از راندگی

شاید از آدم نبودن مانده ام

خسته ام از هر چه بوی ماندگی

مینا اروجلو

مطلب مشابه: متن تبریک رمضان ( جملات بسیار زیبای تبریک ماه مبارکه رمضان )

ندیده ای که بسوزد بهار در آتش؟

رسیده جان به لبم روی دار در آتش

منم که در عطش جرعه ای ز دریایت

کشیده ام همه عمر انتظار در آتش

مرا به سفره افطار عشق مهمان کن

مرا که سوخته ام روزه دار در آتش

مخواه دیگر از این بی نشان بی شب و روز

از این شکسته دل بی قرار در آتش

قلندرانه بخواند ترانه بر سر دار

سیاوشانه برقصد سوار در آتش

به گوش باد بگو رودها بپاخیزند

که سوخت دختر دریا تبار در آتش

امین