انشا با موضوع روزه / چندین انشا ادبی درباره روزه گرفتن برای پایه‌های مختلف

انشا با موضوع روزه را در تک متن قرار داده‌ایم. روزه خودداری از خوردن و آشامیدن و برخی کارهای دیگر از اذان صبح تا اذان مغرب، به انگیزه پیروی از فرمان خداوند است. روزه جزو فروع دین اسلام، از برترینِ عبادات و از ارکان پنج‌گانه اسلام بوده و در ادیان پیش از اسلام نیز وجود داشته است. روزه از نظر فقهی بر چهار قسم واجب، مستحب، مکروه و حرام بوده و روزه ماه رمضان از روزه‌های واجب به شمار می‌رود.

انشا درباره روزه

مقدمه: روزه یکی از واجبات دین مبین اسلام است که دختران از ۹ سالگی و پسران از ۱۵ سالگی موظف به گرفتن روزه هستند. روزه علاوه بر داشتن فواید جسمی زیاد، دارای فواید معنوی زیادی هم می باشد تا با روزه گرفتن از شرایط محرومان و گرسنگان خبردار شویم. روزه گرفتن نوعی عبادت فردی است که می توانیم به تزکیه نفس خود هم بپردازیم.

بدنه: ماه رمضان یکی از ماه های مبارک و فرخنده برای مسلمانان است که برایشان فواید زیادی دارد و در واقع از اول تا پایان این ماه بسیاری از رفتارهای ریز هم عبادت محسوب می گردد. نماز و دعا و مستحبات که جای خود دارد. خدمت به مردم،خواب در حال روزه و حتی خوش رفتاری با بندگان خدا هم نوعی عبادت محسوب می گردد. روزه گرفتن موجب سلامتی و لاغری بدن شده و در این مدت چه بسیار بیماری هایی که بر اثر پرخوری ایجاد شده اند از میان می روند.

روزها و شب هایی که در کنار سجاده به خواب می رویم هم عبادت محسوب می گردد. شاید روزه داران را با کسانی که در فقر هستند مقایسه کنیم. اما بهتر است خوب بدانیم که روزه دارانی که مرفه هستند و فقط روز را به امید غروب و خوردن سپری می کنند قابل مقایسه با فقرا نیستند، زیرا امیدشان به شب است. اما فقرا امیدی ندارند و همواره در فقر روزگار می گذرانند. کاش به جای روزه داری بی هدف دست مردمی را بگیرند.

روزه داری آگاهی از شرایط مردمی است که هیچ وقت کسی دردشان را نمی فهمد و همیشه در گرسنگی و فقر و بی پولی هستند. روزه داری نوعی درس آموزی است که با رفتن به مسجد و نماز جماعت از حال مردم خبردار می شویم. شاید روزه داری علاوه بر این که یک فعالین فردی و مذهبی است، می تواند یک فعالیت اجتماعی هم باشد که در آن از اوضاع و شرایط مردم کوچه و محل خبردار می شویم. مسلمانان هرسال ۳۰ روز به روزه داری مشغول هستند و چنانچه فردی بی دلیل در ملا عام دست یه روزه خواری کند عواقب خطرناکی دارد و نوعی جرم محسوب می گردد.

نتیجه گیری: روزه داری نوعی عبادت فردی است که موجب سلامت جسم و روح و نزدیکی انسان به خداوند می گردد. خواندن قران و انجام مستحبات موجب قرب الهی شده و از طرفی در این ماه دعای روزه داران هم مستجاب می گردد. بهتر است در این ماه همه روزه داران زبان و دست و چشمشان هم روزه باشد تا بتوانند به بندگی خداوند برسند.

انشاء در مورد دلیل روزه گرفتن

مقدمه : ماه مبارک رمضان فرصت استثنایی برای خودسازی و تصفیه نفس است. ماهی که در ان از بسیاری از گناهان ریز و درشت خودداری شده و مردم بیشتر به فکر عبادت و خود شناسی و خدا شناسی هستند. ماهی پر برکت که همگی بر سر سفره خداوند مهمان هستیم و از نعمت های بی کرانش بهره می بریم.

بدنه: روزه نیستند، اما از صبح چیزی نخورده اند، از طلوع آفتاب تا غروب سرخش مشغول کار و جمع کردن زباله و واکس کردن کفش هستند. تا غروب در خیابان هستند و اگر نانی و پنیری بود سرشب می خورند و از خستگی به خواب می روند. نه مدرسه ای و نه دفتری و نه کتاب و شادی، اما در جای دیگری مردی پولدار درحالی که ثروتش از حد گذشته و شمارش ندارد، مشغول دعا و نماز و تسبیح است. کاش کمی از آن ثروتت را صرف این کودکان بی سرپناه می کرد.

مردی که این همه پول دارد و دارایی کی به خودش می آید و روزه‌اش را اصلاح می کند. کاش به جای بستن دهانش سر کیسه ثروتش را باز کند و دست این فقرا را بگیرد. روزه همان دهان بستن و خوردن سحری و افطاری نیست. روزه تمرین انسان دوستی و نوع دوستی و مهربانی است. شاید صبح تا شب دهانمان را ببندیم ولی چشم و زبان و نگاهمان روزه نباشد. قضاوت کنیم و زندگی دیگران را به آتش کشیم. روزه تمرین خویشتن داری است و نوعی هنر در انجام ندادن رفتارهای نامناسب ، که موجب سلامت و شادی روح و روان می گردد.

نتیجه گیری: کاش روزه را همیشه می گرفتیم، زبان و چشم و گوش خود را از گناه محفوظ می داشتیم و می دانستیم که همه رفتارهای توسط روزگار و دنیا رصد می شود و می رسد روزی که به جهت همه اعمال و رفتار خویش باید پاسخگو باشیم.

مطلب مشابه: متن تبریک رمضان ( جملات بسیار زیبای تبریک ماه مبارکه رمضان )

انشا روزه برای پایه‌های ابتدایی

با شروع ماه مبارک رمضان همه ی مسلمانانی که به سن تکلیف رسیده اند و مریض نیستند باید روزه بگیرند.

آن ها هر روز قبل از اذان صبح از خواب بیدار شده و سحری می خورند و بعد از اذان مغرب افطار می کنند.

در ماه رمضان همه سعی می کنند از گناه دوری کنند و کار های خوب انجام دهند تا گناهان شان بخشیده شود.

ما هم می توانیم با کار های خوبی که انجام می دهیم از ثواب این ماه بهره منده شویم، مثلا می توانیم در کار ها به مادر خود کمک کنیم یا حتی کم تر شلوغ کنیم تا آن ها مجبور نباشند از دست ما حرص بخورند.

همچنین می توانیم روز هایی از ماه رمضان را همراه بزرگ ترها روزه باشیم، اما چون نمی توانیم کل روز را گرسنه بمانیم پس روزه ی کله گنجشکی می گیریم، یعنی فقط نصف روز را روزه هستیم.

یکی دیگر از کار هایی که می توانیم انجام دهیم این است که نماز خواندن را همراه با بزرگ تر ها تمرین کنیم تا آن را خوب یاد بگیریم و همیشه نماز خود را درست و به موقع بخوانیم.

در این ماه بیش تر فامیل، ما را افطاری دعوت می کنند یا مادرم آن ها را برای افطاری به خانه ی ما دعوت می کند و غذا های خیلی خوشمزه ای برای سفره ی افطار می پزد.

ماه رمضان باعث می شود یاد بگیریم که به فکر فقرا و کسانی که شرایط سختی دارند باشیم و به آن ها کمک کنیم.

من ماه رمضان را دوست دارم چون فکر می کنم در این ماه همه با هم مهربان تر شده اند و سعی می کنند به یکدیگر کمک کنند.

انشا روزه برای پایه‌های هفتم و هشتم

ماه مبارک رمضان ماه روزه داری و بندگی خداوند است، شب های قدر که شب های نزول قرآن است در این ماه قرار دارد و همین موضوع اهمیت ماه مبارک رمضان را چند برابر کرده است.

روز ها و شب های این ماه عزیز از بهترین اوقات عمر انسان است که انسان باید قدر آن ها را بداند و نهایت استفاده را از این روز ها و شب ها ببرد.

در ماه مبارک رمضان درهای رحمت الهی گشوده می شود و هیچ بنده ای نیست که نا امید و دست خالی از درگاه الهی باز گردد. در واقع این ماه فرصتی است که ما از گناهانی که انجام داده ایم توبه کرده و راه درست را برای زندگی انتخاب کنیم.

روزه داری در روز های ماه رمضان باعث می شود تا درک بیش تری از شرایط دیگران داشته باشیم و در حد توان خود به کسانی که محتاج هستند کمک کنیم.

وظیفه ی هر مسلمانی است که در ماه رمضان علاوه بر روزه گرفتن، آداب آن را نیز یاد گرفته باشد و آن ها را رعایت کند، زیرا روزه داری تنها نخوردن و نیاشامیدن نیست بلکه تمام اعضای بدن فرد روزه دار باید روزه باشد.

برای مثال غیبت کردن، خبر چینی و دروغ چند نمونه از مواردی هستند که روزه را باطل می کنند و باید از انجام دادن آن ها بپرهیزیم.

همچین انجام دادن برخی از کار ها مثل صدقه دادن، دانش اندوزی، خواندن قرآن و صلوات فرستادن و اعتکاف و عبادت در این ماه بسیار سفارش شده است و ثواب بیش تری نسبت به ماه های دیگر سال دارد.

با وجود این که روزه گرفتن واجب است و بسیار سفارش شده اما اگر روزه گرفتن برای شخصی ضرر داشته باشد و یا آن شخص مریض باشد روزه بر او واجب نیست.

در ماه رمضان همه تلاش می کنیم تا از گناهان دوری کنیم و به خداوند نزدیک تر شویم، به فکر یک دیگر باشیم و به نیکی با هم رفتار کنیم.

انشای ادبی درباره ماه رمضان و روزه

رمضان ماه ضیافت عشق است.

خداوند رحمان در این ماه سفره ای به وسعت تمام آسمان ها و زمین می گستراند و بندگانش را به سوی خود فرا می خواند، و آنان که از عشق الهی سر شار هستند دعوت او را لبیک می گویند و بر سر سفره اش می نشینند، این بندگان، مهمان خدا هستند و برای آن ها هیچ لذتی بالاتر از این نیست که با معبود خویش هم نشین باشند.

رمضان ماه جدا شدن از منیّت است، و پرورش تفکر یست که دیگران، چه دوست و چه غریبه را مقدم بر خود بدانی و از حال آنان آگاه باشی.

این ماه، ماه رهایی از زمین و آسمانی شدن را به آدمی می آموزد.

مخلوقی که غرق در روزمره های زندگی ست و سرگردان شده و به دنبال گمشده اش می گردد، در سحر ها و افطار ها به درگاه معبود می رود و از او می خواهد که حال پریشانش را تسکین باشد، و گمشده اش که همانا خود معبود است را به او بر گرداند.

روزه داران ماه رمضان از معبود می خواهند که قلب شان از وسوسه های شیطانی نجات یابد و تقرب خدا نصیب شان شود، آن ها می خواهند به واسطه ی روزه، آن چه را نمی دیدند را ببینند و آن چه را نمی شنیدند را بشنوند.

جسم و روح این افراد همه تسبیح خدای را می گویند، نفس کشیدن شان نیز عبادت است و ملائکه بر آنان درود و رحمت می فرستند.

طاعت و عبادت ما باید زینت بخش این ماه باشد و از او که رحمان و رحیم است می خواهیم که ما را یاری کند تا در آن چه که باید انجام دهیم سستی نکنیم.

روزه در ماه رمضان

ماه رمضان، ماهی پربرکت و مقدس برای مسلمانان سراسر جهان است. این ماه نه تنها فرصتی برای عبادت و نزدیکی به خداوند است، بلکه زمانی برای خودسازی، صبر و همدلی با دیگران نیز به شمار می‌آید. روزه، یکی از مهم‌ترین ارکان این ماه، تجربه‌ای معنوی و جسمانی است که هر فرد مؤمن را به تأمل و تفکر وا می‌دارد.

روزه در ماه رمضان به معنای خودداری از خوردن، آشامیدن و برخی رفتارها از طلوع خورشید تا غروب آن است. این عمل، به ظاهر ساده به نظر می‌رسد، اما در حقیقت درس بزرگی از اراده و استقامت به انسان می‌آموزد. وقتی خورشید طلوع می‌کند و ما روزه خود را آغاز می‌کنیم، با هر لحظه که می‌گذرد، معنای صبر و تحمل برایمان روشن‌تر می‌شود. گرسنگی و تشنگی نه تنها جسم را آزمایش می‌کند، بلکه روح را نیز پاک و قوی می‌سازد.

یکی از زیباترین جنبه‌های روزه، حس همدلی با کسانی است که در زندگی روزمره خود به غذا و آب دسترسی کافی ندارند. این تجربه به ما یادآوری می‌کند که نعمت‌های زندگی چقدر ارزشمندند و باید شکرگزار آن‌ها باشیم. همچنین، در این ماه، خانواده‌ها و دوستان گرد هم می‌آیند و با افطار و سحری مشترک، پیوندهایشان را محکم‌تر می‌کنند. صدای اذان مغرب و لحظه افطار، یکی از شیرین‌ترین لحظات روز است که با دعا و شکرگزاری همراه می‌شود.

ماه رمضان و روزه‌داری، فرصتی است برای دور شدن از دغدغه‌های مادی و تمرکز بر معنویت. شب‌های قدر، قرآن خواندن و دعا کردن، همه و همه به انسان آرامشی عمیق می‌بخشند. در پایان این ماه، با عید فطر، شادی و جشن به زندگی ما بازمی‌گردد و این احساس را داریم که روحمان سبک‌تر و قلبمان پاک‌تر شده است.

به راستی که روزه در ماه رمضان، هدیه‌ای الهی است که ما را به خودمان، به دیگران و به خالقمان نزدیک‌تر می‌کند.

مطلب مشابه: انشا ماه رمضان ( ۱۰ انشا معنوی درباره ماه مبارکه رمضان برای تمامی پایه‌ها )

روزه، درس زندگی در ماه رمضان

ماه رمضان، ماهی است که آسمان انگار به زمین نزدیک‌تر می‌شود و دل‌ها پر از نور و امید می‌گردد. در این ماه، روزه‌داری به عنوان یکی از واجبات دین اسلام، نه تنها یک عبادت، بلکه سفری درونی برای هر فرد است. روزه، تجربه‌ای است که ما را از عادت‌های روزمره جدا می‌کند و به سوی دنیایی از معنا و آرامش هدایت می‌کند.

هر روز رمضان با سحری آغاز می‌شود؛ زمانی که در سکوت شب، با خانواده دور سفره‌ای ساده جمع می‌شویم و خود را برای یک روز پر از معنویت آماده می‌کنیم. از لحظه‌ای که اذان صبح طنین‌انداز می‌شود، روزه آغاز می‌گردد. در طول روز، با وجود گرسنگی و تشنگی، قلبمان به یاد خدا آرام می‌گیرد. این خودداری از نیازهای اولیه بدن، به ما می‌آموزد که انسان چیزی فراتر از جسم است و روح اوست که او را به اوج می‌رساند.

روزه فقط پرهیز از غذا و آب نیست؛ بلکه فرصتی است برای کنترل زبان، رفتار و افکارمان. در این ماه، سعی می‌کنیم با مهربانی بیشتر با دیگران سخن بگوییم، از غیبت و دروغ دوری کنیم و دست یاری به نیازمندان دراز کنیم. این‌ها همه درس‌هایی هستند که رمضان به ما می‌دهد؛ درس‌هایی از انسانیت و محبت.

هنگامی که خورشید غروب می‌کند و صدای اذان مغرب به گوش می‌رسد، لحظه افطار فرا می‌رسد. با یک خرما یا جرعه‌ای آب، روزه را باز می‌کنیم و شکر نعمت‌هایی را به جا می‌آریم که شاید در روزهای عادی به آن‌ها بی‌توجه باشیم. این لحظه، نه تنها جسم را سیراب می‌کند، بلکه روح را نیز سرشار از شادی و رضایت می‌سازد.

ماه رمضان با روزه‌هایش، ما را به خودمان بازمی‌گرداند. این ماه، آینه‌ای است که ضعف‌ها و قوت‌هایمان را به ما نشان می‌دهد و فرصتی است تا خود را بهتر کنیم. وقتی عید فطر از راه می‌رسد، انگار تازه متولد شده‌ایم؛ با دلی پاک و امیدی نو برای ادامه زندگی.

روزه در ماه رمضان، بیش از یک تکلیف دینی، راهی است برای یافتن خود و ساختن جهانی بهتر با دست‌های خودمان.