انشا درباره حضرت زینب (س) / 10 انشای جدید درباره حضرت زینب کبری برای پایههای مختلف
حضرت زینب (سلاماللهعلیها) دختر بزرگوار امام علی (علیهالسلام) و حضرت فاطمه الزهرا (سلاماللهعلیها) و نوه پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلىاللهعليهوآله) است. او در ۵ جمادیالاولی سال ۶ هجری در مدینه به دنیا آمد و به عنوان یکی از شخصیتهای برجسته تاریخ اسلام شناخته میشود. زندگی او مملو از فداکاری، شجاعت، علم و بصیرت است. در این بخش از سایت تک متن نیز چندین انشا درباره حضرت زینب (س) را برای شما دوستان قرار خواهیم داد.
انشا درباره حضرت زینب کبری (س)
مقدمه
مگر میشود دختر فاطمه زهرا (س) باشی و وجود پر مهرت همچون ستاره ای در تاریخ اسلام ندرخشد؟ مگر میشود فرزند دردانه ی امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام باشی و همچون شیرزنی مسلمان در برابر ظلم نایستی و ظالمان را روسیاه نکنی؟ باید تو را شناخت و از تو نوشت که روایت واقعه عاشورا وامدار توست. تو که به چشم دیده ای شهادت مظلومانه ی برادر و فرزندانش را و خود به اسارت قاتلانش در آمده ای.
بدنه
به راستی که همچون معنای نامت، درختی با شکوه و معطر هستی که در خاک اسلام ریشه داری و هنوز مسلمانان جهان، ثمره ی بزرگواری ها و صبوری های تو را میچشند. وقتی تو را «ام المصائب» نامیدند، میدانستند که مادرانه بر همه دردها و رنج ها صبر کرده ای و هر مصیبت را همچون آزمایشی الهی پشت سر گذرانده ای تا نشان بدهی که شیر زن مسلمان هرگز دست از مبارزه در برابر ظلم و بیداد بر نمیدارد و هرگز پیش ظالمان سر خم نمیکند.
قیام فرهنگی تو پس از واقعه عاشورا، سخنانت در کوفه و در مجلس یزید و نیز گفتگوهای تو با ابن زیاد لعنت الله، نشان از دانش، شجاعت و شخصیت بزرگ و آسمانی تو دارد. مهربانی تو نسبت به برادر، پرستاری از ایشان و حمایت بزرگوارانه تو از فرزند برادر، اما سجاد علیه السلام، از تو تصویری عاشقانه و لطیف، اما سرسخت و استوار میسازد.
نتیجه
بیهوده نیست که روز ولادت حضرت زینب کبری روز پرستار نامگذاری شده است و عیدی است عزیز و مهم برای شیعیان و مسلمانان جهان که یاد آن حضرت را گرامی بدارند و مهر و ایثار و بزرگواری ایشان را الگو قرار دهند. نام حضرت زینب هرگز از قلب عاشقان پاک نمیشود و مُهری است در تایید مظلومیت شهیدان کربلا و روسیاهی ظالمان و قاتلان آن حضرت تا به ابد.
مطلب مشابه: شعر ولادت حضرت زینب (س) / اشعار کوتاه و مولودی تبریک ولادت زینب سلام الله علیه
انشای تحقیقی درباره حضرت زینب
این بانو نقش عظیمی در پاسداری از آرمانهای قیام عاشورا داشت و توانست افراد بسیاری را تحت تاثیر قرار دهد. زندگی این حضرت از تولد آغاز شد و با ازدواج، بروز واقعه عاشورا و در نهایت فوت ایشان پایان یافت. این بانوی بزرگوار و گران قدر دارای شجاعت بسیاری بوده و با شهامت خود در برابر اتفاقات رخ داده الگوی بسیاری از بانوان سرزمینمان قرار گرفته است. ایشان مقام بلند مرتبهای را در جهان به خود اختصاص داده و دارای دانایی و استعدادهای بسیاری بوده است.
حضرت زینب یکی از دختران شایسته و با ایمان در اسلام بوده است که در روز ۵ جمادی الاول در شهر مدینه منوره چشم به جهان گشود. ایشان سومین فرزند حضرت امیرالمومنین (ع) بود. نام ایشان توسط پیامبر اکرم (ص) بنام زینب انتخاب شد که بعدها به گوش رسید که خداوند از طریق فرشته خود (جبرئیل) به پیامبر وحی شده که نام دختر حضرت فاطمه (س) را زینب بنامند.
زینب به معنای درختی خوشبو و نیکو منظر و یا زین اب است که زین اب به معنی باعث افتخار و سربلندی پدر بود. از القاب حضرت زینب (س) میتوان به مواردی همانند عقیله بنی هاشم، معصومه صغری، فصیحه، عارفه، فاضله و… اشاره کرد. این حضرت با تمامی اتفاقاتی که در زندگی خود تجربه کرد، باز هم خود را نباخت و روی پایش ایستادگی کرد و قادر به شکست تمامی مشکلات و سختیها شد. از اتفاقات رخ داده برای ایشان میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
فوت و از دست دادن جد بزرگش پیامبر اکرم (ص)
شهادت پدرش
مریضی و شهادت مادرش
شهادت برادرش
روبرو شدن با واقعه کربلا و عاشورا
به اسارت برده شدن در کوفه و شام
و…
صبر و استقامت حضرت زینب زبان زد عام و خاص بوده و با شهامت و مقاومت در برابر مشکلات قادر شده تا در مقابل دشمنان ایستادگی نماید. از ویژگیهای ایشان میتوان به برخورداری از قلبی بزرگ و مهربان، نشان ندادن ضعف، حیا و عفاف، مقاومت، پایداری، شهامت و… اشاره کرد.
حضرت زینب (س) در روز خونین عاشورا با مشاهده پیکر خون آلود برادر خود امام حسین (ع) با خدایش چنین گفت: که بار خدایا! این قربانی و پیکر کشته را از ما در راه خود بپذیر.
حضرت زینب (س) با موافقت پدر و مادر خود، با پسر عمویش (عبدالله جعفر) ازدواج کرد که برخی از افراد مورخ با تحقیقاتی که انجام دادهاند، تاریخ ازدواج آنها را سال هفدهم هجری بیان کردهاند. حضرت زینب (س) و عبدالله 4 پسر و 1 دختر به نامهای علی، عون، عباس، محمد و ام کلثوم داشتند.
دو پسر آنها محمد و عون در واقعه کربلا توسط دشمنان به شهادت رسیدند. ام کلثوم دختر ایشان نیز توسط معاویه برای یزید خواستگاری شد ولی امام حسین (ع)، سبب ازدواج ام کلثوم با قاسم بن محمد بن جعفر بن ابی طالب شد.
انشا حضرت زینب در عاشورا
درباره حضرت زینب(س) ، آن بانوی بی نظیر بیشتر راجع به حضور ایشان در کربلا و همراهی برادر بزرگوارشان و همچنین سرپرستی اسرای کربلا و ابلاغ پیام عاشورا سخن گفته شده است. شجاعت حسین (ع) در خواهرش زینب (س) هم بود؛ یا زینب (س) هم در مقام شجاعت قطع نظر از جهت امامت، چیزی کم از حسین (ع) ندارد قوت قلبش به برکت اتصالش به مبداء تعالی راستی محیرالعقول است.
شیخ شوشتری میگوید: اگر حسین (ع ) در صحنه کربلا یک میدان داشت، مجلله زینب (س) دو میدان نبرد داشت: میدان نبرد اولش مجلس ابن زیاد، و دومی مجلس یزید پلید. اما تفاوتهایی که از حیث ظهور دارد، نبرد حسین (ع) با لباسی که از پیغمبر به او رسیده بود، عمامه پیغمبر بر سر و جبه او به دوش، نیزه به همراه و شمشیر به دستش سوار بر مرکب رسول خدا (ص) گردید با عزت و شهامت وارد نبرد مشرکین گردید تا شهید شد.
حضرت زینب(س) در خانه شوهرش از کمال وسایل موجود به بهترین وجهی برخوردار است، غلامها و کنیزها و وسایل راحتی، غرض زینب در چنین خانهای زندگی میکند که هیچ کسری ندارد ناگهان میبیند حسین (ع) میخواهد حرکت کند تمام خوشیها و راحتیها را رها میکند و خود را در دریای ناراحتی ها و ناملایمات میافکند اگر جریان را نمیدانست، مهم نبود، لیکن از همان شب ۲۸ رجب که به اتفاق برادرش با ترس و هراس از مدینه فرار کرده به سمت مکه حرکت نمودند، برای آنچه جدش رسول خدا (ص) و پدر و مادرش گزارش داده بودند از مصیبتها آماده شد.
او با علم به این معنی، و یقین به این که در بلاهای سخت سخت میرود، برای مثل زینبی که دختر سلطان حقیقی و ظاهری و همسر عبدالله است برود در یک دستگاهی که آخرش اسیری است، آواره بیابانها و زحمت مسافرتها گردد؟
حضرت زینب کبری (س) از سوم شعبان سال ۶۰ هجری در مکه بود. چون سربازان یزید میخواستند در مکه و در حرم امن الهی امام حسین (ع) را مخفیانه بکشند، لذا امام روز ترویه که روز هشتم ذی الحجه است، مکه را به سوی عراق ترک کرد. زینب (س) نیز در این کاروان حضور داشت. ابن عباس گفت: یا حسین! اگر خود مجبور به رفتن هستی، زنان را با خود همراه مبر. زینب (س) چون این سخن را شنید، سر از کجاوه بیرون کرد و گفت: ابن عباس! میخواهی مرا از برادرم حسین جدا کنی؟! من و جدایی از حسین؟!هرگز.
انشا در مورد روز پرستار و وفات حضرت زینب
همه ساله پنجم جمادی الاول ولادت حضرت زنیب کبری سلام الله علیها را به عنوان روز پرستار گرامی میداریم. علت نام گذاری این روز به نام روز پرستار این است که حضرت زینب پرستاری امام زمانش حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگر بیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت، و ضمن این که رسالت مهم نگهداری و تبلیغ از نهضت حسینی را به خوبی انجام داد، از پرستاری بیمار کربلا نیز با تحمل آن همه سختی ها و ناملایمات، آنی فروگذار نبود و تا آخرین رمق، دین خود را به مکتب و رهبرش ادا کرد.
درود بی پایان خداوند بر این بزرگ بانوی اسلام باد.
نکته ای که لازم است به آن اشاره کنیم این است که: حیف است زینب را پرستار بیمار بخوانند زیرا پرستاری از بیمار یکی از کوچک ترین مسؤولیت های زینب(س) بود، و هر چند پرستاری وظیفه سنگین و ارزشمندی است و پرستار متعهد باید با صبر و حوصله، تحمل هر نوع ناملایمات برای انجام خدمتش بنماید و چنین کاری از عهده هر کس برنمی آید ولی با این حال مقام زینب، آن قدر والا و عظیم است که او را پرستار نهضت و انقلاب حسینی باید بنامیم، زیرا این پرستاری به مراتب مهم تر و سرنوشت سازتر از پرستاری بیمار بود.
زینب(س) نقش نگهداری از قیام خون بار حسینی را بر عهده داشت که قطعا اگر او این بار را بر دوش نمی گرفت، خون حسین(ع) پایمال می شدو بسیار دشوار بود که نهضت ابی عبد الله علیه السلام به مردم اعلام و ابلاغ گردد و شاید بدون اسارت خاندان رسول الله و پیش تازی زینب کبرا(س) در رسوا نمودن هیئت حاکم، و تبلیغ او از انگیزه قیام برادرش، یزیدیان به هدف پلید خود نائل می آمدند و نام رسول الله(ص) را نه تنها از مناره های مساجد بلکه از تاریخ، پاک و محو می کردند و این بود نیت شوم آنان.
و زینب با مجاهدت و قیام شجاعانه خویش در برابر زورگویان و همچنین فریب خوردگان زمانش، آن چنان از قیام حسین دفاع کرد که تا قیام رستاخیز، همانند او نه در مردان و نه در زنان، وجود ندارد و این نام جاودان و مقدس برای همیشه با عظمت و شامخ باید برده شود.
انشا حضرت زینب برای دبستان
زینب (۵ یا ۶ق- ۶۲ق) دختر امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) بود. بر اساس روایات، نامگذاری حضرت زینب (س)، توسط پیامبر اسلام(ص) صورت گرفت. او به هنگام حضور امیرالمؤمنین(ع) در کوفه به زنان تفسیر قرآن آموزش میداد.
زینب همسر عبدالله بن جعفر بود و در واقعه کربلا در کنار برادرش امام حسین(ع) حضور داشت. امام حسین(ع) هنگام وداع در روز عاشورا از حضرت زینب خواست او را در نماز شبش دعا کند. با پایان یافتن جنگ، زینب و دیگر بازماندگان کاروان امام(ع) به اسارت درآمدند و به کوفه و از آنجا به شام برده شدند.
خطبه حضرت زینب در کوفه و نیز در شام (در مجلس یزید)، معروف است. خطبه او در مجلس یزید، حاضران را تحت تأثیر قرار داد و یزید مجبور شد جنایت و قتل امام حسین (ع) را به گردن ابن زیاد بیندازد و او را لعن کند.
او را به سبب مصیبتهای فراوانی که دیده، اُمّ المَصائب لقب دادهاند. درباره محل دفن زینب(س) اختلاف است و حرم حضرت زینب در شام و مقام السیدة زینب در مصر منسوب به اوست.
زینب دختر امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) است. زینب به معنای «درخت نیکو منظر و خوشبو» یا «زینت پدر» است. بنابر برخی منابع، حضرت زینب(س) در ۵ جمادیالاول، سال پنجم یا سال ۶ قمری در مدینه متولد شد.
بر اساس روایات متعدد، نامگذاری حضرت زینب(س)، توسط پیامبر اسلام(ص) صورت گرفت. گفته شده است که جبرئیل از سوی خداوند این نام را به پیامبر(ص) رسانده است. در کتاب «الخصائص الزینبیة» آمده است پیامبر(ص) او را بوسید و فرمود: «حاضران امّتم، غایبان را از کرامت این دخترم زینب آگاه کنند؛ همانا او مانند جدهاش خدیجه است.»
برای وی، القاب فراوانی نقل شده است، همانند عقیله بنی هاشم، عالِمه غیر معلَّمه، عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، امینةاللّه، نائبةالزهرا، نائبةالحسین، عقیلة النساء، شریکة الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکةالحسین.
حضرت زینب(س) را به سبب سختیهای بسیاری که در زندگی دید، ام المصائب نیز لقب دادهاند. درگذشت جدش پیامبر(ص)، بیماری و به شهادت رسیدن مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین(ع)، شهادت برادرش امام مجتبی(ع)، واقعه کربلا و به اسارت رفتن در کوفه و شام از جمله وقایع سخت و تلخ زندگی وی به شمار میآید.
زینب سال ۱۷ق با عبدالله بن جعفر، ازدواج کرد. در برخی منابع از چهار پسر به نامهای: علی، عون، عباس، محمد و یک دختر به نام ام کلثوم به عنوان فرزندان زینب و عبدالله نام برده شده است. مشهور است که دو تن از شهدای کربلا(عون و محمد)، فرزندان حضرت زینب بودهاند. اما برخی از منابع تاریخی محمد را فرزند خوصاء بنت حفصه بن ثقیف از عبدالله بن جعفر دانستهاند. شاخهای از فرزندان علی «زینبیون» خوانده شدهاند.
معاویه برای فرزندش یزید از ام کلثوم دختر حضرت زینب(س) خواستگاری کرد؛ ولی امام حسین (ع) او را به همسری پسر عمویش قاسم بن محمد بن جعفر بن ابیطالب درآورد .
انشا کوتاه و ساده حضرت زینب
امروز که قصد نوشتن کرده ام روز تولد حضرت زینب (س) می باشد. نام حضرت زینب را که می شنوم به یاد صبر و استقامت و شیردلی او می افتم که معلمانمان و پدر و مادرهایمان از کودکی در گوشمان خوانده اند.
و اما چه نامگذاری زیبایی بود اینکه روز میلاد حضرت زینب (س) را «روز پرستار» نام نهادند.
واقعا پرستاران از صبورترین و زحمتکش ترین قشرهای جامعه می باشند. شب هایی را که تا صبح بر بالین بیماران و نیازمندان به مراقبت، می گذارنند و توقعی هم ندارند که اجر آنچنانی برای این همه زحمت و از خودگذشتگی شان به آنها بدهند.
کاش توجه و تبریک و خسته نباشید گفتن هایمان، تنها مختص یک روز نباشد. کاش همیشه در یادمان بماند که کسانی هستند که زندگی شان را وقف دیگران کرده اند و حتی زندگی شخصی شان را هم گذاشته اند تا بقیه در آسایش بیارمند.
امروز تنها بهانه ای بود برای نوشتن از این عزیزان ، باشد تا خاطرمان را مملو از یاد آنان کنیم و برای خسته نباشید گفتن، هر روز را فرصتی بدانیم.
انشا درباره حضرت زینب (س)
حضرت زینب(س) بانویی که نه تنها در زنان، بلکه در مردان عالم، کمتر نظیرش را میتوان دید. بانویی توانا که عالیترین نمونهای از شهامت و دلیری، دانش و بینش، کفایت و خردمندی، قدرت روحی و تشخیص موقعیت بوده و هر وظیفهای از وظایف گوناگون اجتماعی را که به عهده گرفت، به خوبی انجام داد.
در تاریخ وفات حضرت زینب کبری(س) سومین فرزند امیرمومنان حضرت علی(ع) اختلاف نظر وجود دارد، اما مشهور این است که آن حضرت در ۱۵ رجب سال ۶۲ هجری روز یکشنبه وفات کرده است.
حضرت زینب کبری (س) در روز پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری قمری در شهر مدینه منوّره متولّد شدند. نام مبارک آن بزرگوار زینب، و کنیه گرامیشان ام الحسن و ام کلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغری، عصمة الصغری، ولیة اللّه العظمی، ناموس الکبری، شریکة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، کامله و …
پدر بزرگوار حضرت زینب(س)، اوّلین پیشوای شیعیان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع) و مادر گرامی آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا (س) میباشد. همسر گرامی آن حضرت، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب، بود. در کتاب اعلام الوری برای آن بانوی بزرگوار سه پسر به نامهای علی، عون، و جعفر و یک دختر به نام ام کلثوم ذکر شده است.
وقتی که حضرت زینب (س) شیرخوار و در گهواره بود، هرگاه برادرش حسین (ع) از نظر او غایب میشد، گریه میکرد و بی قراری مینمود. هنگامی که دیدهاش به جمال دل آرای حسین (ع) میافتاد، خوشحال و خندان میشد. وقتی که بزرگ شد، هنگام نماز قبل از اقامه، نخست به چهره حسین (ع) نگاه میکرد و بعد نماز میخواند.
پس از حادثه کربلا حضرت زینب (س)، حدود یک سال و شش ماه زندگی کرد.
مطلب مشابه: متن تبریک روز پرستار + جملات و پیامک زیبای تبریک روز پرستار
انشا درباره حضرت زینب و روز پرستار
امروز که قصد نوشتن کرده ام روز تولد حضرت زینب (س) می باشد. نام حضرت زینب را که می شنوم به یاد صبر و استقامت و شیردلی او می افتم که معلمانمان و پدر و مادرهایمان از کودکی در گوشمان خوانده اند.
و اما چه نامگذاری زیبایی بود اینکه روز میلاد حضرت زینب (س) را «روز پرستار» نام نهادند.
واقعا پرستاران از صبورترین و زحمتکش ترین قشرهای جامعه می باشند. شب هایی را که تا صبح بر بالین بیماران و نیازمندان به مراقبت، می گذارنند و توقعی هم ندارند که اجر آنچنانی برای این همه زحمت و از خودگذشتگی شان به آنها بدهند.
کاش توجه و تبریک و خسته نباشید گفتن هایمان، تنها مختص یک روز نباشد. کاش همیشه در یادمان بماند که کسانی هستند که زندگی شان را وقف دیگران کرده اند و حتی زندگی شخصی شان را هم گذاشته اند تا بقیه در آسایش بیارمند.
امروز تنها بهانه ای بود برای نوشتن از این عزیزان ، باشد تا خاطرمان را مملو از یاد آنان کنیم و برای خسته نباشید گفتن، هر روز را فرصتی بدانیم.
روز پرستار و ولادت حضرت زینب مبارک باد…
انشا پرستاری و بهورزی حضرت زینب
همه ساله پنجم جمادی الاول ولادت حضرت زنیب کبری سلام الله علیها را به عنوان روز پرستار گرامی میداریم. علت نام گذاری این روز به نام روز پرستار این است که حضرت زینب پرستاری امام زمانش حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگر بیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت، و ضمن این که رسالت مهم نگهداری و تبلیغ از نهضت حسینی را به خوبی انجام داد، از پرستاری بیمار کربلا نیز با تحمل آن همه سختی ها و ناملایمات، آنی فروگذار نبود و تا آخرین رمق، دین خود را به مکتب و رهبرش ادا کرد. درود بی پایان خداوند بر این بزرگ بانوی اسلام باد. نکته ای که لازم است به آن اشاره کنیم این است که:
حیف است زینب را پرستار بیمار بخوانند زیرا پرستاری از بیمار یکی از کوچک ترین مسؤولیت های زینب(س) بود، و هر چند پرستاری وظیفه سنگین و ارزشمندی است و پرستار متعهد باید با صبر و حوصله، تحمل هر نوع ناملایمات برای انجام خدمتش بنماید و چنین کاری از عهده هر کس برنمی آید ولی با این حال مقام زینب، آن قدر والا و عظیم است که او را پرستار نهضت و انقلاب حسینی باید بنامیم، زیرا این پرستاری به مراتب مهم تر و سرنوشت سازتر از پرستاری بیمار بود.
زینب(س) نقش نگهداری از قیام خون بار حسینی را بر عهده داشت که قطعا اگر او این بار را بر دوش نمی گرفت، خون حسین(ع) پایمال می شدو بسیار دشوار بود که نهضت ابی عبد الله علیه السلام به مردم اعلام و ابلاغ گردد و شاید بدون اسارت خاندان رسول الله و پیش تازی زینب کبرا(س) در رسوا نمودن هیئت حاکم، و تبلیغ او از انگیزه قیام برادرش، یزیدیان به هدف پلید خود نائل می آمدند و نام رسول الله(ص) را نه تنها از مناره های مساجد بلکه از تاریخ، پاک و محو می کردند و این بود نیت شوم آنان. و زینب با مجاهدت و قیام شجاعانه خویش در برابر زورگویان و همچنین فریب خوردگان زمانش، آن چنان از قیام حسین دفاع کرد که تا قیام رستاخیز، همانند او نه در مردان و نه در زنان، وجود ندارد و این نام جاودان و مقدس برای همیشه با عظمت و شامخ باید برده شود.