انشا درباره امام حسین (ع) + ۱۲ انشا درباره شهادت و فداکاری آن حضرت

چندین انشا درباره امام حسین (ع) را برای شما دوستان قرار داده‌ایم. حسین بن علی بن ابی‌طالب(ع) (۴ق-۶۱ق) مشهور به امام حسین(ع)، اباعبدالله و سیدالشهداء، امام سوم شیعیان، از اصحاب کِساء و پنج‌تن و از حاضران در ماجرای مُباهله و یکی از اهل‌بیت پیامبر است که آیه تطهیر درباره آنان نازل شده است. امام حسین(ع) فرزند دوم امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س) و نوه حضرت محمد(ص) است و پس از برادرش امام حسن(ع) حدود یازده سال امامت شیعیان را بر عهده داشت و در واقعه کربلا به شهادت رسید.

انشا در مورد امام حسین علیه السلام

اگر بخواهیم امام حسین علیه السلام را به زبان تعریف کنیم باید این گونه بگوییم : مردی که ظلم را نپذیرفت و برای برپایی پرچم آزادی و آزادگی تا آخرین قطره ی خونش ایستادگی کرد. در طول تاریخ و از زمانی که بشر پا به جهان هستی گذاشته، همیشه کسانی بوده اند و بساط ظلم شان را در دور و نزدیک پهن کرده اند اما در مقابل آن ها نیز انسان های آزاده ای بوده اند که بساط ظلم و نیرنگ آن ها را از هم پاشیده اند.

حضرت امام حسین علیه السلام یکی از بزرگ مردان آزاده است که بعد از حدود دهها قرن که از شهادتش می گذرد، هنوز مردم آزاده در فراقش غمگین و ناراحت هستند. زندگی این انسان بزرگ، سراسر پراز شهامت و راستگویی است.

او دوستِ دوستان حق و عدالت و دشمنِ دشمنان حق و حقیقت بود. از جمله کسانی که امامِ آزادگان را بسیار آزرد و در تمام مدت برای به شهادت رساندنش تلاش کرد مردی بود به نام معاویه. اما تا زنده بود موفق نشد. او قبل از مرگش با توطئه و تهدید از مردم برای ولیعهدی یزید بیعت گرفت اما هرگز به گرفتن بیعت از امامِ آزادگان موفق نشد.

بعداز مرگ معاویه، یزید که مردی شراب خوار ، قمارباز و هوس باز بود به تخت حکومت مسلمانان نشست اما می دانست تا هنگامی که بیعت امام حسین را به دست نیاورد مردم روی خوش به حکومت او نشان نخواهند داد.

برای همین نامه ای به حاکم شهر مدینه نوشت و از او خواست از امام حسین (ع) برای او بیعت بگیرد و اگر راضی نشد او رابه قتل برساند. حاکم این خبر را به امام آزادگان رساند. امام حسین علیه السلام فرمودند: آن گاه که افرادی چون یزید بر مسند حکومت اسلامی بنشینند، باید فاتحه ی اسلام را خواند.

البته من نمی خواهم به شرح کامل زندگی سرور آزاده گان بپردازم . می خواهم بگویم انسان های بزرگی چون امام حسین (ع) که ما نمونه اش را مکتب اسلام کم نداریم، عمر با برکتشان را همواره برای آسودگی مردم و رهاندن آن ها از ظلم و ستم سپری کرده اند. احترام به امام حسین(ع) احترام به خوب ترین انسان طول تاریخ بشریت است.

انشا درباره امام حسین و ماه محرم

مقدمه: فداکاری مردی بزرگ همراه با ۷۲ تن از یارانش حماسه­ایی آفرید. حماسه ایی که جاودان شد و همیشه در خاطرات باقی می ماند و هر سال زبانزد می شود و اشک ها و آه ها کشیده می شود. برای این مظلومیت.

متن انشا:

باز محرم آمد. این بار با پاییز و مهر و حال و هوای شروع مدارس. شروعی که با آمدنش به دانش آموزان از روز اول مدرسه داستان محکومیت امام حسین و یارانش دیکته شد تا یاد دهد و الگو بگیرند. این دانش آموزان ایثار و از خود گذشتگی و فداکاری را… یاد بگیرند که هرگز زیر ظلم و حقارت دشمن نمانند و همیشه با ایستادگی در برابر سختی ها آن را شکست دهند حتی اگر به قیمت جان آن ها باشد ولی تا همیشه نام و یاد آن ها به عنوان یک اسطوره­ی همیشه پر افتخار ثبت شود و کمر خم نکند در برابر سختی ها…

ما هر ساله در محرم و صفر به همراه خانواده به مسجد می رویم و به رسم چند ساله با دسته های عزاداری همراه با طبل و مرثیه خوانی مراسم را برگزار می کنیم و سینه زنی و زنجیر زنی و اشک ها و شیون ها سر می دهیم برای مظلومیت آن ها برای طفل معصوم علی اصغر و علی اکبر که با سن بسیار کم خود  نیز به ما درس های بزرگی دادند. هر ساله تکرار می شود. غم ها و رنج ها و سختی هایی که کشیدن لب های تشنه، شکم گرسنه، دست های خالی، چشم های منتظر، قلبی که سرشار از ایمان به خدا و توکل به خدا بود که شاید یزید و دار و دسته اش به راه راست هدایت شوند و دست از شرک و کفر بردارند و به امید خدا روزی خواهد رسید که ظلم و شرک ریشه کن خواهد شد و صلح در سراسر جهان گسترده خواهد شد.

نتیجه گیری: هرگز در برابر سختی ها کوتاه نیاییم و همچون گذشتگانمان با صبر و شکیبایی پیروزی را از آن خود کنیم.

انشا کودکانه امام حسین

ماه محرم ماهی است که امام حسین (ع) و 72 نفر از یارانش برای دفاع از حق در مقابل باطل، با یزید جنگ کردند و شهید شدند.

امام حسین (ع) و خانواده اش همراه با یارانشان از مکه راهی کوفه شده بودند، اما افراد یزید در منطقه ای به نام دشت کربلا راه را بر امام بستند و همچنین بین آن ها و رود فرات فاصله انداختند تا امام و همراهان او نتوانند به آب دسترسی داشته باشند.

افراد یزید دستور داشتند که از امام حسین (ع) بیعت بگیرند و امام را مجبور کنند تا حکومت یزید را قبول کند، یا او را به شهادت برسانند.

امام که می دانست یزید فردی فاسد و ستمگر است و شایستگی حکومت بر مسلمانان را ندارد و اگر حاکم باشد به مردم ظلم می کند حاضر نشد حکومت او را بپذیرد و حادثه ی کربلا و شهادت آن ها اتفاق افتاد.

امام حسین (ع) قبل از شروع جنگ بارها به همراهانش گفت که اگر با من بمانید شهید خواهید شد و به همین خاطر تعداد زیادی از افرادی که به خاطر به دست آوردن پول در جنگ با امام آمده بودند او را تنها گذاشتند و افراد کمی همراه امام برای روز جنگ ماند.

کسانی که همراه امام ماندند همگی آدم های خوب و عاشق امام حسین (ع) و خداوند بودند و از شهید شدن در این راه نمی ترسیدند.

افراد ستمگر یزید در کربلا حتی به بچه های کوچک امام حسین(ع) هم رحم نکردند و در روز هفتم محرم کودک 6 ماهه امام حسین(ع) که علی اصغر نام داشت را به شهادت رساندند.

در روز دهم محرم (روز عاشورا) جنگ بین امام و یارانش و افراد یزید اتفاق افتاد و امام و اکثر یاران شجاع و دلیرش که چندین روز بود آب نخورده بودند با لب های تشنه به شهادت رسیدند.

پس از تمام شدن جنگ و شهادت امام و همه ی یارانش، سپاهیان یزید که می دیدند کسی نیست دیگر از زن ها و بچه ها دفاع کند، وحشیانه به خیمه ها حمله کردند.

آن ها در بیابان بچه ها را دنبال می کردند تا گوشواره هایشان را از گوششان در آورند.

بچه ها که می دیدند راه فراری نیست به حضرت زینب که خواهر امام حسین (ع) است پناه می بردند و او با شجاعت جلوی افراد ظالم یزید می ایستاد و سعی می کرد تا از بچه ها دفاع کند و آن ها را آرام کند تا زیاد نترسند.

در پایان روز عاشورا سپاهیان یزید زن ها و بچه ها را به اسارت گرفتند و ابتدا به کوفه و بعد به شام که محل حکومت یزید بود بردند.

انشا ماه محرم کلاس هفتم

مردم چند روز مانده به ماه محرم در سراسر ایران برای روزهای عزاداری سالار شهیدان آماده می شوند.

کوچه ها و مساجد و حسینیه ها را با پارچه های سیاه می پوشانند و کنار خیابان ها ایستگاه های صلواتی بر پا می کنند تا از عزاداران حسینی پذیرایی کنند.

اکثر مردم در این ماه بخاطر احترام به امام حسین (ع) لباس مشکی می پوشند، همچنین در این روزها هر کسی با توجه به توانایی مالی خود، نذری می دهد.

زنان اقوام و فامیل در یک خانه جمع می شوند و حلیم و شله زرد می پزند، پس از آماده شدن آن را تزئین کرده و بین همسایه ها پخش می کنند.

شب های ماه محرم مراسم نوحه خوانی و عزاداری در اکثر مساجد، تکیه ها، حسنیه ها و در بعضی خانه ها برگزار می شود.

در این روزها بچه ها هم کنار بزرگترها در عزاداری ها شرکت می کنند.

دخترها همراه مادرها به مراسم عزاداری می روند و پسرها هم کنار پدرها به دسته جات می پیودند.

در روز تاسوعا و عاشورا دسته های کوچک و بزرگ از محل های اصلی شان به طرف میدان های اصلی شهر و یا در شهرهای مذهبی به سوی اماکن مذهبی حرکت می کنند و همگی در یک مکان جمع می شوند و روز عاشورا نماز ظهر عاشورا را به یاد آخرین نماز امام حسین (ع) و یاران با وفایش که در میدان جنگ خوانده شد، می خوانند.

امام حسین (ع)، 72 نفر از یاران ایشان و خانواده های این شهیدان که بعد از جنگ اسیر شدند همگی درس فداکاری و شجاعت به ما آموختند و ما در ماه محرم با زنده نگه داشتن یاد آن ها تلاش می کنیم از تک تک اتفاقاتی که در کربلا افتاد درس بگیریم و هیچ وقت در مقابل افراد ظالم زمان خودمان سکوت نکنیم و همیشه در راهی حرکت کنیم که به حقیقت نزدیک است.

انشا کودکانه درباره حادثه کربلا

مقدمه :

عاشورا یکی از بزرگ ترین ، سخت ترین و ناراحت کننده ترین روز های سال است .

عاشورا روزی است که در آن امام حسین(ع) مظلومانه و لب تشنه به شهادت رسیدند .

در این روز امام حسین و ۷۲ تن از یاران او که همه آدم های خوبی بودند و شهید شدند .

انشا در مورد محرم

یاران امام حسین ( ع) از هیچ کس جز خدا نمی ترسیدند و با اینکه تعداد آنها خیلی کمتر از تعداد لشکریان یزید بود اصلا نترسیدند و تا آخر از امام حسین دفاع کردند. در روز عاشورا امام حسین (ع) با بچه ها و یارانش با دشمن جنگ کردند .با اینکه چند روز بود آنها آب برای خوردن نداشتند و در روز عاشورا خیلی تشنه بودند باز هم به خاطر خدا به جنگ ادامه دادند .

در مورد عاشورا ( به زبان کودکان )

دشمنان امام حسین آدم های بدی بودند که حتی به به بچه خیلی کوچک امام حسین (ع) که ۶ ماهش بود رحم نکردند و او را شهید کردند. ولی یاران امام حسین خیلی شجاع بودند و از دشمن نمی ترسیدند و دوست داشتند به خاطر امام حسین جانشان را فدا کنند. به همین خاطر است که ما آنها را خیلی دوست داریم و خدا هم آنها را خیلی دوست دارد.

انشا در مورد عاشورا و تاسوعا برای راهنمایی

ما حضرت ابوالفضل (ع) را هم خیلی دوست داریم . حضرت ابوالفضل برادر امام حسین است . وقتی بچه های امام حسین خیلی تشنه بودن حضرت ابوالفضل رفت تا برای آنها آب بیاورد ولی وقتی به کنار نهر آب رسید با اینکه خودش خیلی تشنه بود از آن آب نخورد چون دوست داشت اول امام حسین و بچه های امام حسین آب بخورند . وقتی حضرت ابوالفضل داشت برای بچه ها آب میاورد در راه شهید شد .

انشا در مورد محرم برای دبیرستان

با این که او خیلی قوی و شجاع و مهربان بود ولی جانش را به خاطر بچه های امام حسین فدا کرد. به همین خاطر مردم هر سال روز عاشورا و تاسوعا به یاد امام حسین و حضرت ابوالفضل و ۷۲ یار شجاع امام حسین و بچه های امام حسین مراسم عزاداری میگیرند و به روضه و هیات میروند .

انشا در مورد محرم

نتیجه گیری :

ما باید سعی کنم از زندگی امام حسین و یارانش درس شجاعت بگیریم

و آدم های خوبی باشیم تا امام حسین ( ع ) ما را دوست داشته باشد.

انشا تحقیقی درباره زندگی امام حسین

امام حسین (ع)، دومین فرزند خانواده‌ای است که پیامبر اکرم (ص) پس از نزول آیه تطهیر، بارها آن‌ها را با عنوان «اهل بیت نبوت» مورد خطاب قرار داده و بر آن‌ها سلام کرده بود.

مادر او حضرت فاطمه (س)، دختر پیامبر (ص) و یکی از برترین زنان تاریخ است.

علی (ع) نیز که دومین فرزند پسر خود را در آغوش می‌گرفت، کسی بود که پیامبر (ص) به دستور حضرت حق، بارها و بارها از او سخن گفته، او را ستوده و سرانجام او را به عنوان جانشین خود معرفی کرده بود.

علاقه و توجه رسول خدا (ص) به حسین (ع) چنان بود که همه اصحاب، از آن آگاه بودند. اصحاب، بارها رسول خدا (ص) را دیده بودند که با کودکان خود، حسن (ع) و حسین (ع)، مشغول بازی است و حتی گاهی آن‌ها را بر دوش خود سوار می‌کند. پیامبر (ص) بارها لب‌های حسین (ع) را می‌بوسید و یا می‌فرمود: «حسین از من است و من از اویم. خداوند دوست بدارد کسی را که او را دوست می‌دارد» و باز از ایشان نقل شده که فرمودند: «حسن و حسین دو گل خوشبوی من از این دنیا هستند.»

حسین (ع) هنوز کودک بود که منظور چندین آیه‌ قرآن قرار گرفت. در روز مباهله‌ پیامبر (ص) با مسیحیان نجران، حسین (ع) و خانواده‌اش، تنها همراهان رسول خدا (ص) بودند. پیامبر اکرم (ص) بنا به دستور الاهی در آیه مباهله، حسن و حسین (ع) را به عنوان فرزندان خویش با خود برای مباهله همراه کرد.

باز هم یک بار دیگر هنگامی که آیه تطهیر نازل شد، یکی از پنج تنی که این آیه در مورد آن‌ها نازل شده بود، حسین (ع) بود. او به همراه پدر، مادر و برادر خود زیر رو انداز پیامبر (ص) قرار گرفتند و خداوند این آیه را درباره آن‌ها نازل کرد: «همانا خداوند می‌خواهد پلیدی را تنها از شما اهل بیت دور گرداند و اراده کرده است شما را پاکیزه سازد.»

در سوره شورا نیز خداوند دوستی و محبت نزدیکان پیامبر (ص) را به تمام مسلمانان سفارش می‌کند و به پیامبرش می‌فرماید: «به مردم بگو: هیچ پاداشی به عنوان مزد رسالت و پیامبری از شما نمی‌خواهم، مگر این که اهل بیت مرا در کانون محبت و دوستی خود قرار دهید.» هنگامی که از پیامبر (ص) در مورد مقصود خداوند از این نزدیکان سؤال شد، فرمود: «آن‌ها علی (ع) و فاطمه (س) و دو فرزند آن‌هایند.»

سالیان خوش کودکی حسین (ع) به زودی به پایان رسید. حدوداً هفت ساله بود که رسول خدا (ص) از دنیا رفت.

هنوز مراسم دفن پیامبر (ص) انجام نشده بود که فتنه‌ها برای دستبرد به «ولایت امر»، ظهور کرد. حتی فدک به وسیله حکومت وقت به زور گرفته شد.

امام حسین (ع) همچنین هفت ساله بود که مادر خود را نیز بر اثر جراحات و صدمات وارده از غائله بیعت، از دست داد. این دوران مصادف با زمان حکومت خلفای سه گانه بود.

امام حسین (ع) تقریبا ۳۱ سال داشت که امام علی (ع) حاکم جامعه اسلامی گردید. بعد از جنگ جمل امیرالمؤمنین (ع)، به همراه فرزندان خود به کوفه هجرت کرد و آن‌جا را مرکز حکومت اسلامی قرار داد.

امام حسین (ع) در هر سه جنگی که در این دوران پیش آمد، حضوری فعال داشت و در جریان حکمیت نیز ایشان یکی از شاهدان از سوی پدر بود.

پس از شهادت امیرالمؤمنین (ع)، امام حسن (ع)، به امامت رسید. در دوران امامت برادر، حسین (ع) نیز همانند سایر شیعیان، مطیع و سرسپرده‌ کامل برادر خود به عنوان امام شیعیان بود و در اطاعت اوامر او ذره‌ای سستی نمی‌کرد.

امام حسین (ع) در تمامی مواضع سیاسی و در مهم‌ترین آن‌ها، ماجرای جنگ امام حسن (ع) با معاویه و توقف آن، پشتیبان و مطیع امر امام خویش بود.

پس از این جریان، امام حسین (ع) به همراه برادر از شهر کوفه به مدینه، زادگاه خود، بازگشت و در کنار مرقد رسول خدا (ص) به وظیفه تربیت، ارشاد مردم و تبیین و تفسیر احکام الاهی پرداخت.

پس از شهادت امام حسن (ع) در سال ۵۰ هجرى، امام حسین (ع) عهده دار امر امامت گردید. معاویه پس از ۲۰ سال حکومت ظالمانه در سال ۶۰ هجرى مرد و بر خلاف قرارداد صلح با امام حسن (ع)، پسرش یزید را به جاى خود قرار داد. یزید فردى فاسد و شرابخوار و مخالف با اسلام بود. امام حسین (ع) از همان آغاز کار با او به مخالفت برخاست.

یزید نامه اى به حاکم مدینه نوشت و به او دستور داد که از امام حسین (ع) براى یزید بیعت بگیرد و اگر حاضر نشد او را به قتل برساند. امام حسین (ع) که حاضر به بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفتند. در این هنگام مردم کوفه که از مرگ معاویه با خبر شده بودند نامه هاى زیادى براى امام حسین (ع) نوشتند و از او خواستند تا به عراق و کوفه بیاید. اما با ورود عبیدالله بن زیاد که از طرف یزید به حکومت کوفه گمارده شده بود و بسیار حیله گر و بى رحم بود، مردم کوفه فریب اقدامات او را خورده و پیمان شکنى کردند و مسلم را تنها گذاشتند.

در نتیجه عبیدالله، مسلم بن عقیل را دستگیر نموده و به شهادت رسانید. هنگامى که در ابتدا مردم کوفه با مسلم بیعت کردند، مسلم نامه اى به امام حسین (ع) نوشت و به ایشان اطلاع داد که به کوفه بیاید. امام حسین (ع) با خانواده و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکى کوفه بود که خبر پیمان شکنى مردم کوفه و شهادت مسلم را آوردند. عبیدالله بن زیاد حر بن یزید ریاحى را براى زیر نظر گرفتن امام حسین (ع) و همراهانش فرستاد و سپس عمر بن سعد را با سى هزار نفر به کربلا اعزام نمود. او به عمر بن سعد وعده داده بود که اگر امام حسین (ع) را به شهادت برساند او را حاکم رى خواهد کرد.

عمر بن سعد دستور داد امام حسین (ع) و یارانش را محاصره کنند و آب را بر روى آنان ببندند. یاران امام حسین (ع) که از شجاع ترین افراد بودند روز دهم محرم (عاشورا) در حالى که بیش از ۷۲ تن نبودند یکى پس از دیگرى در دفاع از امام زمان خود یعنى امام حسین (ع) با عزت و آزادگى به شهادت رسیدند.

انشا درباره یکی از یاران امام حسین

علی اکبر در بین سال های 33 تا 35 ه از مادری بزرگوار به نام لیلا دختر ابی مرّه در شهر مدینه چشم به جهان گشود. وی در مکتب انسان ساز پدر و در دامن خاندان پاک امامت شیوه های صحیح دفاع از مکتب و اطاعت از امامت و حمایت از اهداف و آرمان های مقدس آن را آموخت و لحظه ای در این امر فروگذاری نکرد و تا آخرین نفس از امام زمانش دفاع کرد. او در روز عاشورا اولین نفر از بنی هاشم بود که در میدان نبرد حاضر شد و پس از مبارزه جانانه جام شهادت سر کشید. وقتی امام حسین علیه السلام او را به میدان فرستادند فرمودند: «خداوندا، شاهد باش جوانی را به جنگ با این مردم ستم کار فرستادم که شبیه ترین مردم از نظر خُلق و خَلق به پیامبر تو بود. هرگاه مشتاق دیدار پیامبرت می شدیم به چهره او می نگریستیم». نقل می کنند علی اکبر در موقع جنگ با یزیدیان این شعر را زمزمه می کرد: «من علی بن حسینم. به خدا سوگند که ما به پیامبر سزاوارترینیم. به خدا سوگند نابه کاری چون یزید بر ما حکومت نخواهد کرد. با شمشیر با شما می جنگم و از پدرم حمایت می کنم».

انشا در مورد امام حسین «ع»

رسول خدا علاقه بسياری نسبت بـه ايشان و برادر عزيزشان امام حسن «ع» داشت بـه طوری كه محبت خويش را بـه صورت علنی نسبت بـه آنان ابراز می‌نمود. بدين صورت كه گاه از منبر بـه زير آمده آنان را بوسيده و مجدداً از منبر بالا می‌رفت و گاه ان دو را بـه دوش می گرفت

و با آن ها بـه بازی می‌پرداخت و گاه بدين صورت می ‌شد كه حضرت در بين اصحاب نشسته بودو حسين «ع» وارد می ‌شد آنگاه حضرت رسول اكرم كلام خودرا قطع می‌نمود، بر می‌خاست و از او استقبال می‌كرد. او را بـه دوش گرفته ودر دامان خود می‌نشاند و می‌فرمود: «انه مهجة قلبی».

در حكايت ديگری از پيامبر اسلام «ص» نقل شده اسـت كه ايشان روزی حسين «ع» را در كوچه ديد كه با اطفال بازی می‌كند. حضرت بـه سوی او رفت و دست خودرا بـه طرف او دراز كرد ولی حسين «ع» از سويی بـه سويی ديگر می‌گريخت تا اين كه پيامبر «ص» او را گرفت. آنگاه يک دست زير چانه و دست ديگرش را بر سر حسين «ع» گذاشت و سپس لب‌های‌ او را بوسيد و فرمود: «من از حسين هستم و حسين از من اسـت.»

و گاه اين طور می شد كه حسين «ع» در سجده بر شانه پيامبر «ص» بالا می‌رفت ان حضرت سجده خويش را طولانی می‌كرد تا اين كه حسين بـه اختيار پايين بيايد اصحاب از طولانی شدن سجده سؤال می‌كردند كه آيا وحی شده اسـت و حضرت می‌فرمود: نه ليكن فرزندم «حسين» بر پشت من سوار شده بود.

و حكايت ديگر در فضل امام حسين «ع» اين كه روزی پيامبر طفلی را در كوچه ديد. نشست و با او بـه مهربانی و لطف پرداخت. شخصی علت ملاطفت را سؤال نمود ايشان فرمود: «اين طفل حسين مرا دوست دارد زيرا من ديدم كه خاک قدم او را میگرفت و بـه صورت خود می‌ماليد.»

انشا کوتاه در مورد امام حسین «ع»

روز بیستم ماه صفر ـ یعنی اربعین ـ زمانی اسـت که حرم امام حسین «ع» یعنی کاروان اسرا، از شام بـه مدینه بازگشتند و روزی اسـت که جابر بن عبدالله انصاری، صحابی رسول خدا «ص»؛ از مدینه بـه کربلا رسید تا بـه زیارت قبر امام حسین «ع» بشتابد و او نخستین کسی اسـت که قبر ان حضرت را زیارت کرد. در این روز، زیارت امام حسین «ع» مستحب اسـت و این زیارت، همانا خواندن زیارت اربعین اسـت.

در ایران، سوگواری بیشتر در ماه‌های محرم و صفر و بـه ویژه اربعین برگزار می‌شوند. طبق معمولً هر مجلس روضه از دو بخش زنانه و مردانه تشکیل میشود. برخی روضه‌ها ممکن اسـت کاملاً زنانه باشند و گاه کاملاً مردانه. مجلس روضه ممکن اسـت در خانه تشکیل شود و یا در تکیه ها، مساجد و حسینیه ها برپا شود. که مجلس روضه طبق معمولً با قرائت قرآن و یا زیارت عاشورا شروع می شود و از سخنرانی و ذکر مصیبت هم تشکیل می شود.

انشا ادبی در مورد ولادت امام حسین «ع»

در بر گهواره ی خالی نگر لاله اي روییده اما پرپر اسـت

لاله ی ما اصغر نیکو لقاست کشته ی شش ماهه ی کرب و بلاست

دشت پر از ناله و شور و نواست خون او رنگ رخ آلاله هاست

از میان خیمه گاه صدای کودکی می‌آید، کودکی که با گریه ی خود از پدر درخواست آب می کند کودکی تشنه و بیقرار عباس کجاست؟ کنار رود فرات با مشک خشک و بی آب،در تیر باران دشمن مشک را پر می کند اما افسوس که عمو هم نمیتواند با دستان بریده آب را بـه کودکان برساند، می خواهد مشک را بـه دندان بگیرد و مرحمی بر زخم تشنگی برادرزاده اش باشد اما نمیشود،

طاقت کودکان تمام شده ،گریه ی شش ماهه ی کربلا دل ها را بـه رحم می آورد اما این نامردان شیطان صفت حتی بـه او هم رحم نمیکنند با دستان خشم و نفرت خود گلویش را نشانه می‌گیرند، آنگاه که حسین او را با دستان مهربانش بلند می کند تا شاید بـه خود آیند و سیرابش کنند اما…چه لحظه ی دردناکی اسـت ان هنگامیکه خون نازنینش دستان پدر را گرم و رنگین می کند، مشتش پرخون می شود و آن جاست که خون را بر آسمان می ریزد و می‌گوید راضیم بـه رضای خدا…

ناگاه آسمان تیره می شود و خون سرخ علی اصغر در پهنه ی آسمان موج می‌زند .موجی که آسمان دلها را قرن هاست بارانی کرده اسـت… خدایا این باران را دوست دارم چون قصه ی آب،مشک و بچه های‌ تشنه را برایم یادآور می شود…